من زلاتان هستم؛ سرگذشت ستارۀ عصیانگر - وبلاگ پاورست

به گزارش خبرنگاران؛ مستند من زلاتان هستم را ینس شوگرن بر اساس کتاب زندگینامۀ زلاتان ساخته است (کتابی که دیوید لاگرکرانس نوشته و به زبان ها مختلف ترجمه شده است). این فیلم به خصوص در کشور سوئد با استقبال خیلی زیادی رو به رو شده است و طبیعی است که طرفداران این بازیکن در سراسر جهان از تماشا این فیلم لذت ببرند. اما سرگذشت زلاتان احتمالا حتی برای کسانی که طرفدار فوتبال نیستند هم جالب توجه خواهد بود.

در این مستند دومینیک اندرسون نقش زلاتان یازده ساله را بازی می نماید؛ کودکی سرکش و عصیانگر که نه در مدرسه سر به راه است و نه در زمین بازی. اما چیزی که خیلی زود می فهمیم این است که این رفتار بی علت هم نیست. زلاتان در کودکی اوضاع خانوادگی مرتبی نداشت و اغلب اوقات هم تنها بود و هم گرسنه. پدر و مادر او از هم جدا شده بودند؛ پدرش همواره افسرده و الکلی بود و مادرش هم ارتباط عاطفی نزدیک و عمیقی با او نداشت.

گرانیت روشیتی نقش هفده سالگی زلاتان را بازی می نماید. این دوران برای او بسیار معین کننده بود؛ زلاتان برای ادامه دادن فوتبال باید تصمیم خیلی سختی می گرفت و همین کار را هم کرد. این تصمیمی بود که سکوی پرش او شد. او در بیست سالگی به آژاکس پیوسته بود؛ جایی که باید با کنایه های نژادپرستانه ای مثل مهاجر تنبل کنار می آمد. اما درخشش او در این تیم او را به اوج رساند و راستا پیوستنش به یکی از قله های فوتبال اروپا یعنی یوونتوس را هموار کرد.

این مستند علاوه بر اینکه مثل بقیۀ مستند های ورزشی راستا رشد زلاتان و غلبۀ او بر مسائل و سختی های زندگی را نشان می دهد، یک نکتۀ روانشناختی آموزنده هم دارد. ینس شوگرن در این فیلم نشان می دهد که زلاتان خشم و عصیان درونی اش را به سمت و سوی درستی نشانه گرفت. محیط و شرایطی که زلاتان نوجوان در آن زندگی می کرد می توانست خیلی راحت او را به سمت جرم و تبهکاری سوق بدهد، اما زلاتان تصمیم گرفت با موفقیت در ورزش از زندگی انتقام بگیرد.

• کارگردان: ینس شوگرن (Jens Sjögren)
• امتیاز: 6.6/10

منبع: theguardian.com