قند و شکر بدتر است یا هروئین؟
به گزارش وبلاگ پاورست، مصرف بی حساب و کتاب قند و شکر در بین ایرانیان به معضلی تبدیل شده که متاسفانه در پی برخی بی برنامگی ها و بی توجهی ها از سوی برخی مسوولان بهداشتی کشور بعید است که به راحتی از شر این چالش رخنه کرده در بین مردم رهایی یابیم.به همین منظور وزارت بهداشت در دوره قبل برای اصلاح الگوی تغدیه ای مردم شورای سلامت را پایه گذاری کرد
قند و شکر بدتر است یا هروئین؟
نویسنده: دکتر مسعود پزشکیان
مصرف بی حساب و کتاب قند و شکر در بین ایرانیان به معضلی تبدیل شده که متاسفانه در پی برخی بی برنامگی ها و بی توجهی ها از سوی برخی مسوولان بهداشتی کشور بعید است که به راحتی از شر این چالش رخنه کرده در بین مردم رهایی یابیم.به همین منظور وزارت بهداشت در دوره قبل برای اصلاح الگوی تغدیه ای مردم شورای سلامت را پایه گذاری کرد و پس از مدتی هم این شورا قالب قانونی گرفت و رییس جمهور به نام رییس و وزیر بهداشت به نام دبیر آن تعیین شدند...
اما احساس می شود پیگیری مصوبات این شورا آن طورکه باید و شاید جزو سیاست های وزارت بهداشت نیست درحالی که با توجه به حضور وزرا و مسئولان مختلف در این شورا، فرصتی استثنایی فراهم شده تا وزیر بهداشت بتواند با توجه به تمامی مسوولان ذی ربط در حوزه های تولید، عرضه، مصرف و فرهنگسازی برای اصلاح الگوی تغذیه ای مردم دست به تحول زند.
شکی نیست که با توجه به وظیفه وزارت بهداشت درتامین سلامت جامعه اقناع سایر دستگاه ها در شورای سلامت، وظیفه وزیر بهداشت است و نمی توان انتظار داشت که تغذیه سالم مردم دغدغه وزیر بازرگانی باشد چراکه وزیر بازرگانی موظف است وقتی جایی تقاضا است عرضه را انجام دهد و این وظیفه وزارت بهداشت که با استفاده ازنهادهای فرهنگساز از میزان تقاضای مصرف مواد غذایی مضر نظیر قندو شکر بکاهد.
در نظام سلامت همواره از نمک، شکر و هرویین به نام سه ماده سفید کشنده یاد می شود، اگرچه در نگاه اول هرویین در این بین بسیار چشمگیر است اما به اعتقاد بنده شاید بتوان نمک و شکر را بسا خطرناک تر از هرویین خواند زیرا تاثیرکشنده هرویین بر هیچ فردی پنهان نیست اما با توجه به اینکه آثار سوء مصرف نمک و شکر در دراز مدت خودنمایی می کند در بسیاری موارد مورد غفلت واقع می شود و وحشتی که مردم از استعمال هرویین دارند هیچ گاه در مورد قند و شکر احساس نمی کنند.
البته اصلاح تمامی این سوءمصرف های تغذیه ای منوط به تعریف یک بسته تغذیه ای مطلوب در جامعه است و این بسته هم باید به گونه ای تعریف شود که تهیه آن برای تمامی اقشار جامعه ممکن باشد وتا زمانی که این بسته تعریف نشود، نمی توان در پی حذف یارانه موادی چون قند وشکر بود و باید مد نظر داشت که به هر حال محرومین هم باید چیزی برای خوردن داشته باشند و تا زمانی که این جایگزین ها تعریف نشود، نمی توان دست به تحولاتی نظیر حذف یارانه قند و شکر زد.
البته مجلس در این راستا بارها از مسوولان بهداشتی در مورد عملکردشان سوالاتی را طرح کرده است و آنها هم کلیاتی را جهت توضیح به این سوالات ارایه کرده اند، هرچند این پاسخ های کلی هنوز نتوانسته کنندگان را قانع کند اما به جرات به مردم قول می دهیم که تا دستیابی به نتیجه مطلوب کنندگان دست از پیگیری برنخواهند داشت.
منبع: http://www.salamat.com
ae
منبع: راسخون