این رفتار کودک را مضطرب می نماید؛ همه چیز درباره وابستگی ناسالم و سالم - وبلاگ پاورست

دکتر شراره خیرخواه به تشریح وابستگی های سالم و ناسالم پرداخت و اظهار کرد: وابستگی سالم تعریفی از اعتماد به نفس به خود است؛ در واقع در این نوع وابستگی فرد خود را قبول داشته و در ارتباطات ایمن است.

وی اضافه نمود: در وابستگی سالم فرد در ارتباط با خانواده و اطرافیان به قدری اعتماد به نفس دارد که بتواند رابطه را به شکل سالم در تعادل لازم نگه دارد، در حقیقت افراد دارای وابستگی سالم احساس شایستگی را در ارتباط دارند و ارائه هیجانات آنها در حد معقول است.

این کارشناس و مشاور خانواده تاکید نمود: گاهی اوقات مراجعانم با حال بد مراجعه می نمایند و می گویند خیلی کوشش نموده تا رابطه را خوب نگه دارد و در این مسیر همه خواسته های طرف مقابل را اجرا نموده و حتی از خود گذشته اما باز هم آنطور که باید توجه را دریافت ننموده است؛ در واقع در این نوع روابط انتظارات و توقعات خارج از حالت معقول است و احتیاجمندی به دیده شدن و توجه بیش از حد وجود دارد.

خیرخواه با بیان اینکه در روابط ناسالم افراد خیلی زود به مرحله رابطه صمیمانه می شوند، گفت: گاهی اوقات افرادی که در مرحله آشنایی ازدواج قرار دارند اذعان می نمایند طرف مقابل در مراحل ابتدایی آشنایی زیاد ابراز محبت می نماید و همین مسئله او را نگران نموده چراکه با این کار به حریم استقلال فرد مقابل ورود می نماید.

وی اعلام نمود: در رابطه واقعی صمیمت تعریف دارد؛ وقتی فردی از خود و برنامه هایش می گذرد و حاضر است همه ساعات زندگی اش را با همسر، فرزند، دوست و غیره بگذراند در حال تجربه رابطه ای ناسالم و نگران نماینده است.

به گفته این کارشناس و مشاور خانواده؛ کسی که در دام دلبستگی ناسالم اسیر می گردد اکثرا از رفتار خود ابراز ناراحتی نموده و معتقد است هر کاری که می نماید، نمی تواند کمتر به مادر، همسر و یا فرزند خود تماس بگیرد؛ در واقع اگر این کار را نکند پریشان و ناراحت است.

خیرخواه با بیان اینکه وابستگی ناسالم از کودکی افراد نشات می گیرد، توضیح داد: همه ما در مرحله کودکی احتیاج به حمایت و احساس اعتماد و دیده شدن از سوی پدر و مادر داریم و دقیقا در همین سنین الگوهای باوری در فرد شکل می گیرد که این الگوهای باوری ماندگار شکل دهنده شخصیت افراد در تمام طول عمر است.

وی گفت: در دو سال اول، والد باید کنار کودک باشد چراکه کودک در این سن ترس هایی را تجربه می نماید که اگر والد کنار کودک نباشد ترس ها شکل دیگری پیدا نموده و تبدیل به اضطراب می شوند و متاسفانه این تجارب اضطرابی در بزرگسالی در ارتباطات عمیق افراد اثر منفی می گذارد.

منبع:همشهری