گزارش ویژه درباره هویت نژادپرست ایرانی- آلمانی کشتار داخ آوِر، ناگفته های آپارتمان شماره 69 مونیخ - وبلاگ پاورست

جهت دریافت خدمات بازسازی آپارتمان با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. از طراحی پلن بازسازی تا اجرای جز به جز بازسازی منزل، ویلا و ساختمان اداری تخصص ماست.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، خیابان داخ آور در مرکز شهر مونیخ، حالا پس از چند روز جنجالی، دو روزی است که آرام شده و با لغو قرق پلیس، زندگی در آن به حالت عادی بازگشته است. لااقل ظاهر ماجرا که این طور نشان می دهد. آپارتمان های یک دست محله مکس فوراشتات در قلب مونیخ، چند روزی مرکز داغ ترین اخبار از یک حمله مرگبار بوده است. حمله ای که طی آن یک جوان 18 ساله دورگه، با شلیک مستقیم گلوله سبب مرگ 10 تن و زخمی شدن 16 نفر دیگر شد. یکی از این 10 نفر اما خود او بود که ملیت ایرانی- آلمانی اش، ایرانیان را کنجکاوتر می نماید تا از او و خانواده اش بیشتر بدانند. علی داوید سنبلی مهاجم حمله مرگبار مونیخ، ساکن آپارتمان شماره 69 در همین خیابان داخ آور بود.

محله مکس فوراشتات یعنی محله ای که خانه پدری عامل تیراندازی شهر مونیخ در آن قرار گرفته است، در یکی از مناطق مرکزی شهر مونیخ واقع شده است. محله ای با ترکیب جمعیتی گوناگون که هم ساکنان آلمانی دارد و هم مهاجرانی از دیگر کشورها. این ها را خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما در آلمان می گوید. آقای احمد صمدی می گوید: در شهرهای آلمان و به ویژه مونیخ، تقسیم طبقاتی بر اساس جغرافیا، به معنای آنچه در ایران و تهران می بینیم و محله های بالاشهری و پایین شهری می نامیم، وجود ندارد. به عنوان مثال، محله هایی در مناطق مرکزی و جنوب شهر وجود دارد که قیمت اجاره و خرید و فروش ملک از مناطق خوش نشین شهر بسیار بالاتر است. منطقه مکس فور اشتات هم یکی از مناطق عظیم ترین محله های شهر مونیخ به شمار می آید و محله داخ آور که محل سکونت عامل تیراندازی است هم از این قاعده مستثنا نیست. به طور معین نمی توان گفت که این منطقه خارجی نشین است. اما حساب منطقه محل تیراندازی علی داوید سنبلی که موجب کشته شدن 10 نفر و مجروحیت حدود 30 نفر شد، جداست. صمدی می گوید: منطقه ای که تیراندازی در آن رخ داد، مقابل مرکز خرید معروف المپیا در مونیخ بود. منطقه ای که بیشتر محل سکونت مهاجران است.

دو رگه 18 ساله با علایق نژادپرستانه

علی داوید سنبلی که نامش از ابتدا به عنوان عامل اصلی کشتار در شهر مونیخ بر سر زبان ها افتاد، یک دورگه ایرانی - آلمانی بود. پدرش مسعود حدود 26 سال پیش (سال 1990) از ایران به آلمان مهاجرت نموده بود و هشت سال پس از این جابه جایی، علی داوید به جهان آمد. مسعود سنبلی، در مونیخ راننده تاکسی است و همسرش نیز کارمند یک فروشگاه زنجیره ای عظیم در این شهر است. آنان غیر از علی داوید، یک پسر کوچک تر هم دارند. اما پسر 18 ساله خانواده سنبلی، آن طور که تحقیقات پلیس مونیخ می گوید از ماه ها قبل، انگیزه هایی برای این جنایت داشته است. همزمانی این کشتار با سالگرد کشتار معروف در نروژ در کنار عقاید خاصی که دوستانش درباره او به پلیس گفته اند و همچنین فعالیت های او در مراکز بازی های کامپیوتری و شبکه های اجتماعی با اسامی و القابی نظیر نفرت، آلمانی ها را به این باور رسانده است که پیش از آن که به واسطه نام و ملیت اش، بتوان تیراندازی و حمله مرگبار او را به مسلمانان و ایرانی ها نسبت داد، راهی برای متهم کردن ایران و مسلمانان وجود نداشته باشد. بنابراین او را مبتلا به نوعی بیماری روانی دانسته اند. ضمن این که گفته می گردد او، به آیین مسیحیت در آمده است. هرچند فعالیت مذهبی خاصی نداشته است. اما دوستانش می گویند عقاید و علایق نژادپرستانه در رفتار او کاملا هویدا بوده است.

صمدی البته نوع اطلاع رسانی آلمانی ها درباره این حادثه را هم در کنترل جو عمومی بسیار جالب توجه می داند. او در این باره می گوید: به نظرم اطلاع رسانی به دور از هیجان درباره حادثه و با هدف برانگیخته نکردن احساسات و بر هم نزدن امنیت و نظم عمومی جامعه، موجب شد که علیه کسی حس نفرت و انزجار به وجود نیاید. این واقعیت وقتی برایم ملموس تر شد که یک روز پس از حادثه، به محل این اتفاق رفتم. با هرکسی که صحبت می کردم، با این اقدام تروریستی مخالف بود. اتباع ترک، عرب و ایرانی در کنار سایر اتباع و شهروندان آلمانی که در محل یادمان قربانیان تیراندازی روز آدینه، جمع شده بودند، به شدت از اقدامات تروریستی و چسباندن آن به قوم و مذهب خاصی ابراز انزجار می کردند. او می گوید: در مصاحبه ای که با یکی از شهروندان آلمانی داشتم می گفت دوستان زیادی از اتباع کشورهای دیگر دارد و این حادثه هیچ ربطی به خارجی ها ندارد. بلکه ما باید رفتار خودمان را آنالیز کنیم و ببینیم در جامعه چه نموده ایم که این گونه اتفاقات رخ می دهد. او می گوید: در اطلاع رسانی پلیس آلمان، یک نکته جالب هم وجود داشت و آن اینکه ظرف یک هفته گذشته که چهار جنایت تروریستی در جنوب آلمان رخ داد، پلیس معتقد بوده است که عاملان جنایات، دارای سابقه کیفری بوده یا از بیماری روانی رنج می برده اند.

اسلام ستیزان عقب نشینی نموده اند

صمدی، عقب نشستن آشکار اسلام ستیزان از هجمه به مسلمانان را هم یکی از نتایج مهم این حادثه می داند که ناشی از رفتار پلیس آلمان در برخورد با این قضیه است. او می گوید: یکی از مهم ترین و جالب ترین نکاتی که در خصوص این گونه حوادث در آلمان وجود دارد، شیوه اطلاع رسانی درباره حادثه است. شیوه ای که از ایجاد جو هیجانی و برانگیختن احساسات جلوگیری می نماید. به عنوان مثال در یکی، دو سال گذشته و به ویژه در هفته های اخیر، شاهد اقدامات تروریستی از سوی گروه های تکفیری عربی در اروپا و به ویژه آلمان بودیم. شاید احساسات ضد اسلامی و عربی در مناطقی که خارجی ستیز هستند به صورت نهفته یا بعضاً آشکار وجود داشته باشد. اما جو عمومی، به هیچ عنوان علیه مسلمانان و اعراب نیست. در خصوص تیراندازی مونیخ نیز همین امر صادق است. او البته به یک نکته ظریف دیگر نیز در این حادثه اشاره می نماید: همین که اعلام شد مهاجم این حادثه، متولد آلمان بوده و عظیم شده همین کشور است نیز تا حد قابل توجهی در ایجاد نگاه منطقی بین مردم و البته جلوگیری از به وجود آمدن جو ضد ایرانی مؤثر بوده است.

اوضاع مهاجران پس از جنایت

صمدی درباره آینده مهاجران پس از این حادثه هم این طور می گوید: دولت آلمان منافعش را در جذب مهاجران می داند. آنان با اجرای سیاست درهای باز به روی پناهندگان، ضمن آنکه در افکار جامعه بین المللی خود را انسان دوست معرفی می نمایند، از منافع بی شمار وجود مهاجران نیز سود می برند. استفاده از نیروی کار جوان و ارزان قیمت، یکی از مهم ترین این منافع است. ضمن اینکه تغییر ترکیب جمعیتی فرتوت و سالخورده آلمان با ورود این نیروهای جوان، از دیگر موارد بی شمار منافعی است که می توان در این زمینه برشمرد. او می گوید: با یان حال، در ماه های اخیر، ورود مهاجران به حداقل خود رسیده است که این امر در سایه تصمیم جمعی کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای بستن مرزهایشان بوده است. اروپایی ها با هزینه 6 میلیارد یورویی و متقاعد کردن ترکیه (مهم ترین دروازه ورود پناهندگان به اروپا) به بستن مرزهایش به این هدف خود رسیده اند.

منبع: صبح نو