دوربین دیجیتال را بشناسیم (بخش ششم: نوردهی بی عیب و نقص) - وبلاگ پاورست

نوردهی بی عیب و نقص

با وجود اینکه درصورت عکاسی بر فایلRAW، می توان بعضی از عیوب نوردهی را تصحیح کرد، وقتی در نرم افزارهای ویرایش، بخش های بسیار کم نور را نوردهی می کنیم، این بخش ها دارای نویز می شوند و البته نمی توان تمامی سایه روشن های این بخش ها را بازیابی کرد. اگر بخشی از حسگر در اثر نوردهی زیاد کاملا سفید و بدون جزئیات ثبت گردد، هرچقدر هم کوشش کنید جزئیات باز نخواهند گشت. پس نتیجه می گیریم همواره بهترین کار نوردهی مناسب در زمان عکاسی است.

جبران نوردهی

راه آسان تصحیح نوردهی، استفاده از دکمه -/+ جبران نوردهی درونی خود دوربین است. عکس های بیش از حد پرنور احتیاج به جبران نوردهی منفی و عکس های بیش از حد کم نور احتیاج به جبران نوردهی مثبت دارند دارند.

استفاده از دکمه قفل نوردهی اتوماتیک یا AE-Lock

اگر سوژه شما در مرکز تصویر نیست و پس زمینه خیلی روشن یا خیلی تاریک دارید، دوربین به دلیل نورسنجی کل قاب تصویر، در نورسنجی مناسب خطا می نماید. امکانی که سیستم قفل نوردهی اتوماتیک برای شما فراهم می نماید اینجا به کمکتان خواهد آمد. ابتدا طوری ترکیب بندی کنید که سوژه شما کل فریم را پر کند. در صورت لزوم زوم کنید. سپس درحالی که دکمه AE-Lock را در حالت فشرده نگه داشته اید، دکمه شاتر را تا نیمه نگه دارید تا نورسنجی مستقیما بر اساس سوژه شما انجام گردد. حال ترکیب بندی مورد نظر خود را انجام دهید و عکس بگیرید(تنظیمات پیش فرض دوربین شما ممکن است از شما بخواهد که دکمه شاتر را در زمان این کار نیمه نگه دارید). این تکنیک برای سوژه هایی که مثل هم نور دارند بسیار مفید است اما گاهی ممکن است تنظیمات دیگری نیز احتیاج داشته باشد. اگر دکمه AE-Lock شما با دکمه قفل فکوس یکی باشد ممکن است برایتان دردسر درست کند. برای جدا کردن کارکرد این دو سیستمدفترچه راهنمای دوربینتان را مطالعه کنید.

براکت نوردهی یا Exposure Bracketing

حتی زمانی که از نوردهی بسیار عالی تصویرتان اطمینان حاصل کردید، اگر عکس بسیار مهم است، بهتر است براکت نوردهی را برای عکس های مهم تمرین کنید. این کار را هم می توانید به وسیله جبران نوردهی که توضیحش را دادیم انجام دهید و هم به وسیله ابزار براکتینگ دوربینتان. سعی کنید عکس هایتان را با +/- 0.3EV 0.7EV یا 1EV(معادل +/- 1/3 و 2/3 و 1 استاپ) براکت کنید. براکتینگ باعث می گردد خیالتان برای عکس های مهم راحت باشد مخصوصا در وضعیتی که کنتراست بالاست چرا که بعدا می توانید تصاویر در فتوشاپ باهم ادغام نموده و به نوردهی مناسب برسید. البته این کار زمان بیشتری از شما می گیرد و البته حافظه دوربینتان را اشغال می نماید.

استفاده از حالت نوردهی دستی

اگر در حالت کاملا دستی عکس می گیرید، پس بسیار مهم است که هیچ خطای در نوردهی مرتکب نشوید. برای مثال اگر تصویر خیلی تاریک است می توانید سرعت شاتر را کم کنید یا از دیافراگم بازتری(عدد کمتر) بهره ببرید. بسیاری از دوربین های DSLR به شما امکان تصحیح 1/3 گام را در نوردهی می دهند اما در کل نوردهی کاملا دستی احتیاج به تجربه و اعتماد به نفس زیادی دارد.

شاخص سطح نوردهی

هرکدام از حالت های نوردهی خلاقانه که می خواهید را انتخاب نموده (M,P,Av,Tv,P) و به چشمی نگاه کنید. چند شماره را خواهید دید و چیزی که به شاخص سطح نوردهی معروف است. یک نقطه چین که معمولا به علامت یا اعداد + یا - ختم می گردد. بخش میانی این شاخص را نمایه نوردهی استاندارد می نامند. اگر در زمان نوردهی علامت این شاخص در وسط باشد، نوردهی شما بر طبق نورسنجی دوربین، استاندارد است. اگر منفی یا مثبت گردد نشانه نوردهی کمتر از مناسب یا برعکس می باشد. در کنار این شاخص شما می توانید اعداد مربوط به سرعت شاتر، دیافراگم، ایزو و غیره را نیز ببینید. این اعداد و شاخص ها بر روی نمایشگر بالا و پشت دوربین نیز قابل مشاهده هستند. نظر شما درباره این مقاله و تکنیک ها چیست؟ آیا تا به حال از آنها استفاده نموده اید؟ در صورت داشتن هر سوال یا ابهامی درباره تکنیک ها و مباحث مطرح شده، در بخش نظرات سوال خود را مطرح کنید تا کارشناسان عکاسی خبرنگاران در اسرع وقت به شما پاسخ دهند. منبع: Digital camera world